استفاده از پاسخ های کوتاه مدت هدایت روزنه ای در غربال گری تحمل تنش اسمزی ارقام حساس و متحمل گندم (.triticum aestivum l) به شوری

شوری رشد گیاه را از طریق تنش اسمزی ناشی از وجود نمک در محیط اطراف ریشه و سمیّت یونی ناشی از تجمع نمک در برگ ها تحت تأثیر قرار می دهد. به منظور بررسی اثرات تنش شوری بر هدایت روزنه ای و سرعت رشد وارتباط بین این دو ویژگی، شش رقم گندم با تحمل متفاوت نسبت به شوری (روشن، کویر، بم، گاسپارد، شیراز و قدس) در یک آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه ی کاملاً تصادفی در سه تکرار با سه سطح شوری (صفر، 100 و 200 میلی مولار کلرید سدیم) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در فواصل زمانی 1، 10 و 20 روز پس از اعمال تنش شوری، هدایت روزنه ای و در فواصل زمانی 10 و 20 روز سرعت رشد نسبی ارقام کاهش یافت، ولی این کاهش در ارقام حساس شدیدتر بود. هدایت روزنه ای بلافاصله پس از اعمال تنش کاهش یافت و بیشترین کاهش سرعت رشد نسبی نیز در مرحله ی اسمزی تنش (10-1 روز پس از آغاز شوری) رخ داد. ارقام دارای هدایت روزنه ای بالا در شرایط تنش دارای سرعت رشد نسبی بالاتری بودند و هدایت روزنه ای بالا طی دوره های زمانی کوتاه پس از آغاز شوری با سرعت رشد نسبی بالا طی مدت زمان های طولانی مرتبط بود. ارتباط مثبت و معنی دار بین این دو ویژگی در شرایط شوری مؤید این نکته است که هدایت روزنه ای می تواند به عنوان شاخصی مطمئن برای تعیین میزان فتوسنتز و در نهایت سرعت رشد در مرحله ی رشد رویشی گندم محسوب شود و از این جهت به عنوان شاخصی مطمئن جهت تعیین تحمل به تنش اسمزی و سایر تنش های غیر زیستی مد نظر قرار گیرد.